W młodszych drzewostanach jodłowych obserwowane są coraz liczniejsze przypadki uszkodzeń prowadzących do zamierania pędów oraz igieł. Głównymi sprawcami są mszyce z rodziny Adelgidae. Wśród nich dominuje obiałka pędowa (Dreyfusia nordmannianae).

W starszych drzewostanach jodłowych wzrasta liczebność mszyc, powodujących lokalne osłabienie drzew i zwiększenie ich podatności na inne uszkodzenia. Dominującym gatunkiem jest obiałka korowa (Dreyfusia piceae). Owady te mają zdolność wysysania soków z potężnych jodeł, po przebiciu kłujką ich kory.

Oba gatunki zawdzięczają swą polską nazwę charakterystycznemu pobielaniu pędów lub pni jodłowych, na których żerują. Biała barwa pochodzi od kłębków wydzieliny woskowej noszonej na odwłokach przez miliony egzemplarzy opisywanych mszyc.

Na terenie RDLP w Krakowie oraz RDLP w Krośnie od kilku lat prowadzony jest wyspecjalizowany monitoring występowania omawianych szkodników lasu. W wyniku inwentaryzacji przeprowadzonej w bieżącym roku stwierdzono obecność obiałki pędowej  na powierzchni 1800 ha upraw i młodników jodłowych. Obiałka korowa została zaobserwowana  na powierzchni 4400 ha w drzewostanach jodłowych w wieku przekraczającym 30 lat.

Uszkodzenia spowodowane żerowaniem obiałki pędowej w uprawach i młodnikach odnotowano na powierzchni 420 ha. Widoczne osłabienie starszych drzewostanów spowodowane intensywnym, nękającym występowaniem obiałki korowej zaobserwowano na powierzchni 360 ha jedlin.

W porównaniu z ubiegłym rokiem nastąpił wzrost powierzchni występowania opisanych szkodników, co uzasadnia potrzebę dalszego ich monitorowania.